Upper ...Downer...Yin ..Yang...

Een upper downer ...Yin Yang thats life,,,
Na up komt down , na zon komt regen en andersom ...
Als je geestelijk sterk bent zoals ik de laatste weken dan trekt dat de rest vanzelf mee .
Maar de laatste dagen veel geestelijk klappen gehad , emoties en een hoop gedoe en zorgen.
Gelukkig gaat het op het werk lekker en is dat mijn zen moment naar verder is het de laatste dagen wat pet .

En dan komt mijn wolf tevoorschijn ...
Klote wolf ...
Lupus.. Lupus bultjes en vooral in mijn gezicht ..
Why??? Mijn gezicht en ik ben daar zo zuinig op .
Het begint met 1 bultje en geloof me , iedereen ken dat gevoel nog wel van een puistje wat bij je neus vleugel bv door komt ?
Die zo gruwelijk veel zeer doet?
Nou dat dus maar dan maal honderd auw en het is geen ontsteking waar iets uitkomt ofzo en dat het dan over is ...
En zo komen er meer bij ..
Klote dus en dan druk ik het zacht uit ...
Dan zucht ik wel eens en moet ik bijna een traan laten ...
Natuurlijk is het niet alleen die bultjes en pijn in mijn lijf maar ik wil verder niet zeuren..
Ik weet dat de wolf weer in mijn nek hijgt en dat ik op mijn tellen moet passen .

In ieder zijn leven heeft men wel te maken met downtjes en nu heb ik er eentje ..,
Komt wel weer goed , duurt effe met die bultjes maar lang leve make up dan maar .
Goed voor mezelf zorgen en de kleine geluksmomentjes vast houden.
Misschien ook wel stom van mij want toen ik mijn eigen tattoo liet zetten werkte ze dit keer met een mini soort van bouwlamp...loeiheet en fel licht...ideaal voor mijn wolf om op te reageren...maar ik wil dan niet zeuren en hou het dan uren uit met als gevolg een opstoot...
Maar af en toe moet/mag ik mopperen , ben ook maar een mens en die lupus ?
Is gewoon een klote lupus .. Zo effe schelden...
En dan laat ik af en toe maar die traan ...
Moet maar kunnen...

Het komt wel weer maar nu effe niet ...
Op mijn weg zijn op dit moment wegwerkzaamheden ...
I will fight the lupus....

Liefs Ruth

Better an oops than what if......

Oopsieeeeeee....
Dat is hetgeen wat ik gisteren ineens dacht........
Waarom dat ik dat dacht?
Omdat ik ineens een complete dag de oude Ruth was....
Gewoon echt voor een hele dag ...
De Ruth before ik ziek werd ,de always busy Ruth ..........
Vliegen van hot naar her en het woord multitasken tot een begrip maken...

Yep zeker weten de oude Ruth ...
Maar even denken vond ik dat fijn???
Uhm ja de dag zelf vond ik het erg prettig, stond volop in het leven ,deed weer alles tegelijk en dan niet te vergeten dat ik de laatste maanden al best wel drukjes ben maar toch kwam gisteren de oopsieeee.....
En het besef..
Ik zal het uitleggen , de oude ruth was moeder ,vrouw ,eigen baas, opleidingen volgen en ook op sociale vlak en hulp problemen was ik altijd bereikbaar. En dat allemaal het liefst op dezelfde dag ,de hele week door .
Je denkt er op dat moment niet over na maar je doet gewoon ,soort superwoman maar dan vind je het normaal.
Totdat je knakt en gedwongen bent om erover na te denken ...
Gut misschien deed ik toch wel een beesie veel ,heeeel misschien??
En dan begint het aanpassen en besef je oke ik deed het allemaal  wel maar beleefde het niet echt want daarvoor is het teveel en gaat die intercity door en door

Dan ga je het anders indelen en ga je bewuster leven .
Je komt anders in het leven te staan en je gaat je weer wat beter voelen daardoor en jawel dan ineens vlieg je bijna weer uit de bocht..
Bijna dan he want nu kwam het besef erg gauw van de oooeeepppsss

Dus gisteren was ik smorgens mee op excursie van school ,dan gauw een korte lunch met de kids ,en hop gaan werken ,voor 3 kwartier naar huis racen om avond te eten en dan weer terug om te werken..
Bij dat avond eten viel wel die oooeeppss terwijl de kids hun verhalen in snel tempo willen vertellen aangezien ik maar heel even thuis was en ik besef ,,,het komt niet binnen want ik ben te moe oftewel te druk in mijn hoofd en  laat dat nou precies datgene zijn wat ik aan meerwaarde heb gekregen toen ik ziek was,het echt mee beleven ,het luisteren naar hun verhalen ,meer stilstaan bij dat soort momenten maar als je in die intercity van de dag zit dan lukt dat niet .
Maar het was wel op en top de oude Ruth ,die ik dus niet meer wil zijn eigenlijk.....
ook niet meer kan zijn want daarvoor is teveel veranderd en mijn geest vloog even in de oude Ruth stand maar dat lijf roept wel hola er is wat veranderd hoor en je bent geen twintig meer :))
Leermomentje weer...
Dus vond ik het fijn? Ja heel eerlijk vond ik het toch wel fijn want ik heb lang gedacht en geroepen :ik mis de oude Ruth( ultra snelle jet) en nu piepte ze ineens tevoorschijn dus ze is er nog wel degelijk...
Maar ik ben ook gegroeid en stel toch iets meer eisen nu aan het leven dan de ultra snelle jet ,meer diepgang en beleving ..

En ik vind mijn leven zo meer waardevoller.
Van mij mag ultra snelle jet best af en toe boven komen ,al was het alleen maar om mij te herinneren aan hoe ik het niet meer wil.
Zo zie je maar balans zoeken blijft moeilijk maar alle vertrouwen erin en blij met hoe het nu gaat.
En beter een ooeeeeps dan geen risico's te nemen .

Ik ben en blijf een snelle jet en i love it...
Ik mag best zeggen dat ik heel veel leer (persoonlijk en werkgebied) en mooie en lieve mensen mag ontmoeten in deze periode.
Mijn leven is volop in beweging en i like it....
Live your life to the max toch? maar wel in balans!!

Liefs Ruth xxx
 p.s bij internist alles okidoki,prachtige bloedwaardes en ik hoef voorlopig geen biopten te laten afnemen!Moet wel zeggen ben wel een beetje artsen moe ondertussen dus voor mij uitgezonderd de reumatoloog effe een break met artsenbezoek!!Ik stuur ze op vakantie haha ;))

Want what you want with all your heart...

 

Leven vanuit je hart en niet vanuit je hoofd...

Dingen doen die je leuk vind.

Geeft zoveel meer energie dan teveel nadenken.

Ik heb het druk ..erg druk..yep een beetje te druk merk ik ...

Maar het is allemaal zoooo leuk!

Het nieuwe leren,mensen ontmoeten ,ontdekken ..i love it...

Maar ik zal ergens toch een stapje terug moeten doen maar wanneer i don't know...;))

 Het geeft energie en powerrrrrrrr.

Regelmatig in de zon geweest en wel ingesmeerd en af en toe zelfs mijn uv kleding aan ,het zijn allemaal van die dingen die eigenlijk niet echt mogen maar waarvan ik wel van kan genieten .

Al is de zon mijn vijand ,het is ook altijd mijn grootste vriendje geweest en ik mis hem...

Soms zijn bepaalde momenten het waard om een risico te nemen en zonder risico's geen leven toch?

Wat staat er allemaal nog op de planning de komende dagen ..

Nou zaterdag 5 km hardlopen in de colours by the sea in Vlissingen(zal mijn reumatoloog weer fier zijn ;))

Maar vrijdag word nog even spannend want dan is de afspraak met mijn interniste weer, ben benieuwd ,vorige week weer een hoop bloedbuisjes afgetapt dus ben wel erg benieuwd naar de uitslagen daarvan aangezien ik zelf wel voel dat het op het moment niet erg lekker gaat door alle druktes,maar dat dacht ik de vorige keer bij de reumatoloog ook en wow dat viel toen erg mee.

Wel verwacht ik dat ze weer gaat aangeven dat er weer eens een biopt uit mijn darmen genomen zal moeten worden enne...daar zit ik uiteraard niet om te springen.

Verder heb ik eindelijk weer eens gebakken an het weekend.

Was buiten brood bakken al weer even geleden dus het mocht wel weer eens.

Heerlijk gv loempias en een gv appeltaart.

 

 Van de hele stapel loempia's waren er ineens nog maar twee over....
Hoeft niet uitgelegd te worden dat het erg in de smaak viel ,ook de appeltaart vinden ze allemaal superlekker en was ook zoooo opperdepop ;))
Moet het vaker weer gaan doen maar soms is de inspiratie op en we hoeven ook niet zo rond als een tonnetje te worden ,al let ik zeer op de ingrediënten die erin gaan.

Zo nu ga ik een poging wagen om even niks te doen ,al vrees ik dat dat niet gaat lukken ,er moeten weer wat dingen in de salon veranderd worden ,website aangepast worden enz enz ..
Oja ik zou rustig aandoen hihi ..NOT
Have fun like me and enjoy and love all that you can....
Veel liefs Ruth!

 

I choose to set myself free................

Yes i did and i still do....
Ik breek uit de mezelf opgelegde gevangenis en vlieg rond als een vlinder..
Door de ziektes liet ik mezelf in een kooitje stoppen maar ook de mensen rond je heen proberen dat..
Het is toch wel heel fijn en veilig dat ze "controle" hebben  en nu is er "paniek" nu ze merken dat ik me niet meer door mijn beperkingen laat tegen houden maar vrij wil rondvliegen..
Degene die het begrijpen mogen mee vliegen ,anderen mogen uitstappen uit mijn vliegtuig...

 

Want ik kan zo niet vliegen als er wat aan mij hangt... 

Ik heb deze week dan ook korte metten gemaakt met personen die niet mee vliegen maar mij juist willen crashen en als die beslissing genomen is dan pas voel je wat het al die tijd met mij gedaan heeft...

Buiten dat het hopen energie kost ,heb ik er ook gewoon meer pijn door,het weegt letterlijk zwaar op mijn lijf...

Dus het was wel best weer een weekje vol beslissingen en emoties maar ik merk als ik direct in mijn gevoel mee ga en mijn hart volg dat ik het dan ook sneller verwerk ..

Dat verwerken kost ook energie en het verbaast me dan ook niks dat ik ontzettend moe ben op het ogenblik.

Maar ik ben vooral rustig ,merk dat al wat buitenom mij gebeurd dat dat minder hard binnenkomt en dat ik zelfs redelijk emotieloos kan reageren ,waar ik voorheen volop mee in de emotie mee ging ,kan ik nu beter van afstand het bekijken.

Eerst denk je gut waarom voel ik nu niks/weinig maar als ik het beter bekijk dan weet ik beter te scheiden welke emotie van mij is en welke van de ander ,en zodra ik merk dat het van de ander is dan laat ik het ook bij die ander en dat geeft enorm gevoel van vrijheid .... 

Problemen zijn er genoeg maar ik weet er mee te dealen..

En alles wat bij mij nog vragen geeft ,die vragen stel ik zodat ik merk dat hetgeen wat ik altijd dacht ,ineens toch anders blijkt te zijn waardoor er bij mij weer ruimte komt..

En het blijft voor mij belangrijk om te leven bij de dag ...,dat blijf ik ook steeds aangeven...

Ik zit op deze dag en ben niet bezig met wat er is over een paar dagen,alles kan anders zijn in een paar dagen.

Gisteren gewoon zomaar even met het gezin ergens gaan eten op een terras ,zomaar midden in een gewone week,het leek wel vakantie,hoe mooi is dat!!

Ik denk dat ik wederom mooie stappen heb gemaakt deze week ,mezelf van ballast ontdaan ,nog oude bestaande dingen besproken en losgelaten ,ik heb geprobeerd veel geluksmomentjes te creëren , opwellingen te volgen en ook al wil mijn lijf niet echt en viert de hooikoorts hoogtij ,het lukt me zo wel ...de weegschaal weegt zoveel meer door naar positief dan negatief..ondanks alles !

Ik denk dat dat de essentie van het leven is ....de mindset ..en die gun ik iedereen ,en ik weet zeker dat iedereen die op zijn tijd krijgt,wanneer de tijd voor hun rijp is ..ik geloof dat stellig !

Be you ....luister naar jezelf en vertrouw op jezelf..je bent het echt waard!!

I choose to set meself free and you??

Liefs Ruth 

Always take care of yourself first...

Dat is het allerbelangrijkste in je leven...

Always take care of yourself first...
If you want to be strong,learn to enjoy being alone...

It's your fight and your fight alone.
Niemand kan je daarmee helpen ,it's your battle .
Iedereen kan hulp bieden maar dat is en lastig aan te nemen want we zijn zo zelfstandig natuurlijk  ,maar daarbij is er zoveel dat je zelf moet handelen.
Wat zou ik soms graag een dagje "normaal" zijn .

Ik ben totaal niet depressief hoor en best happy met mijn leven whaha maar soms soms zou ik normaal willen zijn.
Alhoewel er tegen mij nog steeds gezegd word: Wat doe je veel ,wat heb je een energie...
Dus ja wat is normaal...
Denk dat dat de vraag is ,wat is normaal ,en wat is redelijk nu we ook ouder worden...
In ons hoofd blijf je twintig maar dat is niet zo natuurlijk.
Dus dat is wel een grappige afweging.

De allergoloog heeft vandaag gebeld en met wederzijds goed vinden hebben we de testen stil gelegd, de volgende testen zouden inhouden dat ik opgenomen zou worden op de IC en dan provocatietesten zou ondergaan maar eerlijk dat vind ik echt te heftig hoor, ik ga net zo lekker op het moment en dan zou je weer gaan rommelen met je lijf.
De laatste testen waren al een aanslag op mijn lijf, dat heb ik hem wel verteld dat mijn lijf echt in de stress was door al die stoffen die toegediend werden en dat ik daar veel last van heb gehad en dat de moeheid enorm was. 

Met als gevolg steeds in slaap vallen en dat is zo niet Ruth.
Dat was duidelijk een actieve SLE ,ook volgens hem dus het kan zijn dat het steeds de SLE is die op alles reageert en niet de medicijnen maar we gaan het niet uitvlooien en ik weet nou eenmaal dat ik een rare ben met medicijnen dus is het altijd afwachten..
Zodra ik medicijnen nodig heb zien we wel ,het blijft een onrustig gevoel dat ik nu nog niet weet waar ik op reageer maar aan de andere kant het niet meer doen van testen geeft ook wel weer rust .
Dan kan ik gewoon verder op de weg waarop ik nu bezig ben ,lekker werken, leuke dingen doen en mezelf ontplooien ,ik zeg ..goed bezig..;))
En uiteraard ook momenten van rust nemen  hihi

But i know my limits.... ;))

And so it is.....
Liefs Ruth xxx