Puur zijn....

De sneltrein denderde door en zit vol geluksmomentjes....
Grote lupus uitbraken zijn er gelukkig nog niet maar wel kleine helaas.
Maar goed daar had ik mij ook op ingesteld.
Ben benieuwd naar as woensdag de bel afspraak met de allergoloog ,wat die te vertellen heeft.
Mijn lijf heeft duidelijk wel gereageerd op die troep die ingespoten is ,alleen in hoeverre is dat zichtbaar voor de medici...want pijn kun je niet zien ..
Net zoals paracetamol mijn grootste vriendje is op dit moment.

Maar verder zitten de dagen vol met leuke en mooie momenten.
 Mezelf ontplooien op een training ,lange dag en best een eind weg maar i did it...
Fijn gewerkt met leuke en bijzondere klanten .
Daarnaast shoppen met mijn oudste voor weer een mijlpaal het afdansen en kennis gemaakt met haar vriendje en familie ,dat zijn ook van die bijzondere momenten..
En op zaterdag en dag vol hartjes gehad op mijn werk en mocht ik bij lieve klanten een hartje zetten en het zetten is 1 maar het te horen krijgen waarom dat hartje gezet word ,ook dat leveren bijzondere momenten op .
En dan hoe moe ik ook was en auwie, ook even toch de tijd nemen om even naar mijn vriendin te gaan om te checken hoe het is.
Ik denk dat het hierom draait in het leven .
Puur zijn ,helemaal jezelf zijn .....
Mijn leven is niet perfect maar ondanks mijn ziekte gaat het toch aardig de richting op van perfect.

Het is echt het leren omgaan met de pijn en met de gevolgen van de ziektes, bovenal is het ook je neus de andere kant omdraaien en naar de positieve dingen kijken in plaats van de negatieve dingen.
Kijken wat je wel kan in plaats van kijken naar wat je niet meer kan/mag.
Je gaat bewuster leven en ook heel bewust kijken naar wat er om je heen gebeurd.
Vaak genoeg vergis ik me nog in mensen ,of het is puur dat ik veel verder gegroeid ben en anders sta in het leven dan anderen.
Maar ik kan het sneller loslaten,ik hoef niet terug naar vroeger, ik ben blij met mezelf en doordat ik dat ben verandert de rest met me mee en alles wat niet mee veranderd is tijd om los te laten.
Zodra je de angst los kan laten kun je weer leven.... xx Ruth

Wie vecht kan verliezen,wie niet vecht heeft al verloren....

Na zo'n week kun je verwachten dat je een beetje moe bent , niet gek toch ?
Oftewel extreem moe aangezien moe zijn er altijd bij is .
Wel heb ik het hardlopen weer opgepakt en loop weer braaf 3x in de week 5 km .
Dat gaat gelukkig prima en een mooie manier om je koppie leeg te maken .
De dagen van hot naar her vliegen zijn nog niet  voorbij , al focus ik me vooral op de belangrijke dingen en op mezelf en de mensen die het goed met mij voor hebben.
Nog steeds bots ik er tegen aan dat veel mensen niet zijn zoals ik denk dat ze zijn.
Ik geloof niet dat dat aan hun ligt maar meer aan het feit dat ik geneigd ben om altijd het goede in iemand te zien of als ik de mindere kant wel zie weet ik zelfs dat nog recht te praten met begrip voor de ander zodat ik mezelf tekort doe en met mezelf in de knel kom want het feit dat je het goed weet te praten oftewel begrip voor de ander kan opbrengen daar waar ze het zelf niet eens kunnen uitleggen of begrijpen gaat ten koste van jezelf , ze gaan over je grenzen heen en het kost bakken energie .
Er kwam van de week ineens een zin in me op en die heb ik gelijk op fb geplaatst :

 Als de mist optrekt en je een heldere blik krijgt dan pas zie je de mensen in hun naakte aard ....

En ik geloof wel dat dat enorm de waarheid is ...
Ik moet af en toe die mistige bril eens afgooien en helder kijken .
Kost stukken minder ergernis en bakken minder energie...

Ik probeer maar gewoon zoveel mogelijk de leuke dingen te doen , lekker werken , leuke actie met tatoeëren gedaan en ik zet ook belangeloos pmu voor een dame die kanker heeft gehad .
En nee niet om schouderklopjes te krijgen, ik zet hiervan ook verder niks op mijn bedrijfs fb maar ik doe dat omdat ik er heilig van overtuigd ben dat het goed voor mijn ziel is .
De wereld draait al genoeg om euro's  en begrijp me goed je moet geld verdienen hoor om in je onderhoud te kunnen voorzien maar als je dan af en toe dit soort dingen kunt doen is dat mooi .

Vandaag was de gevreesde erasmusdag , waar ik super van in de stress was , de weg er naar toe gelukkig afleiding maar zodra je daar bent bam daar kwamen de zenuwen ...
Nadeel is dat ze niet voldoende uitleg geven van te voren of je komt daar en het gaat toch weer anders ...

Ik heb nu testen gehad door middel van inspuiten met naald onder de huid . Ik kan je melden dat gaat weinig zachtzinnig . Eerst gaan ze histamine inspuiten , word je weer weggestuurd 15 min en dan pas gaan ze verder . Ze hebben drie verschillende medicijnen getest en dat in drie sterktes , ze beginnen met de zwakste en dan weer 15 min wachten  en zo verder .... Wel hadden steeds contact met de allergoloog en gaven ze aan dat er artsen dichtbij waren ( fijn en zeer geruststellend 🙄)
Na de histamine werd ik al duizelig en niet echt heel lekker dus gauw drinken en koek ..
Na de rest van de testen was het niet veel beter ...
Op 1 heb ik sowieso gereageerd , dat was duidelijk maar voor de rest zag het er goed uit volgens de verpleegkundige .. Waarna ik aangaf dat ik een onvoorspelbare ziekte in het bezit had en dat het voor mij nog afwachten was...
Dat mijn lijf reageerde was duidelijk , er zat daarna geen ml energie in mij ...

Zijn nog wezen lunchen maar  eigenlijk was ik te moe en niet lekker ..
Ik ben dan ook in slaap gevallen in de auto en degene die mij kennen weten dat ik juist nooit in slaap val en als dat wel zo is dat mijn lijf echt op is .
Dus ik wacht nog af wat er verder gaat gebeuren want mijn lijf is duidelijk in de stress..
Niet meer te veel doen en veel rusten is een moetje nu ...
Morgen moet ik nl fris en fruitig naar een training , een eind hier vandaan ..
Voor nu effe een rustmoment en morgen hopelijk gaan met die banaan en hopelijk niet mijn lijf onder de lupus ....
Keep the faith al is dat soms moeilijk
Ik probeer soms dan meestal zoveel mogelijk te doen zodat ik het emotionele stuk in mij kan wegduwen maar dat werkt als een boemerang .
Ergens op een willekeurig moment zal ik er toch mee moeten dealen , dat doe ik door rust te nemen en dan weer in balans te kunnen komen.
Ik sluit me even af van alle indrukken en deal alleen met mijn eigen gevoel .
Daarna kun je weer verder ...

Neem jij ook verantwoording voor jouw keuzes?
In tijd van spanning zorg ervoor dat je ergens van geniet of moet lachen, lachen is de hoogste trilling en verdriet de laagste , door plezier verbreek je de spanning en dat is veel beter voor lichaam en
geest !
Wees niet te hard voor jezelf , wees lief , wees mild !
Veel liefs Ruth

De week van tegenstellingen.....

Wat een week ... En de week is nog niet  voorbij...
De week vol tegenstellingen , ups en downs ....
Er gebeurd zoveeeeeel ongelofelijk .
Ik was al aan het begin van de week de dagen kwijt ..
Kreeg het niet meer recht gebreid in mijn bol .
Net alsof je soort alzheimer hebt , de focus is weg en je vergeet een hoop , echt een rot gevoel al begrijp ik dat mijn lichaam dat doet om mij te beschermen tegen alles van buitenaf en worden systemen tijdelijk lam gelegd , ook lichamelijk is dit een bar en boze week ... Ik loop steeds te duizelen , werkelijk alles doet auw , zelfs dingen waarvan je denkt dat kan toch niet?
Jawel hoor het kan ...
Een opdonder , geestelijk en lichamelijk en de lupus heeft het naar zijn zin ..
Bah wat een klote week en toch ook weer niet  want er gebeuren ook mooie dingen..
Het aller vervelends is denk ik dat ik heb moeten besluiten om stappen te nemen tegen het stalken van een  persoon , ik geef er geen moer om om aangifte te doen maar dat houd ook in dat je weer gaat spitten en herbeleven van het verleden en wetende dat dat mede de oorzaak is geweest dat ik vier jaar geleden onder uit ben gegaan , ja dat is heftig maar i did it , ik heb de spoken van het verleden aangekeken en nu zal de politie en de tijd zijn werk doen..
Ik heb nog meer spoken herbeleefd uit het verleden , ik heb nl doordat een vriendin nu in hetzelfde schuitje zit als ik jaren  terug , haar mogen ( en dat doe ik met liefde) helpen om door een situatie te komen waarbij er een levensgrote spiegel voor mij neus stond en ik mezelf goed herkende van toen , daar waar ik toen zelf door een vriendin ben geholpen mag ik nu een ander helpen en dat is dubbel want ik vind het superrot voor haar natuurlijk maar aan de andere kant kan ik ook zo zien van hoe diep ik zelf ben gekomen en hoe goed ik nu sta .
De vriendin die mj toen heeft geholpen heeft nu zelf een moeilijke tijd en ondanks dat ik weinig kon doen heb ik toch geprobeerd er te zijn en van redelijk  dichtbij mogen neemaken hoe mooi ook een   afscheid kan zijn.
Ondanks alle verdriet en dat er meer is na de dood daar was ik al van overtuigd en nu krijg je daar speldekopjes bevestiging van , mooi!!
Tegelijker tijd was mijn oudste jarig dus ook dat gaat dan gewoon door , ik heb het gered , vgl mij had ik alle boodschappen en alles wat ik nodig had , al viel het af en toe niet mee en neeeee geen lijstje gemaakt haha .
Dus een aparte week ... Mixed emotions en blijf dan maar rechtop staan ... Geprobeerd om links en rechts af en toe rust te pakken en effe een mindset te doen maar ook dat word vaak niet gegund .
Dan heb ik zin om  overal tegenaan te schoppen en een enkeltje onbewoond eiland te boeken want overprikkeld betekend rust nemen en als je die niet krijgt of kan nemen dan krijg je een opgesloten fluitketel syndroom ...
Niet leuk voor niemand ...
Maar zeker niet leuk voor mezelf of mijn lijf ...
En de drukte is nog niet voorbij want vanaf volgende week ga ik trainingen volgen en het erasmus komt eraan ... Echt zo geen zin in in die testen...maar wat moet wat moet en fingers crossed .
Ook deze week iets gedaan wat niet op mijn bucket lijst stond maar wat een familie uitje was en dat was een rondvaart in een luchtballon, nou gooi mij maar uit een vliegtuig , het was mooi om een keer mee te maken maar dit was eens en nooit meer ...
Zo stuiteren we de dagen door ....
Deze keer de blog niet vergezeld met plaatjes want dat hoort voor mij niet bij deze week maar ik sluit af met een mooie tekst :

Het gevoel

Heb je wel eens het gevoel gehad
Gevoel dat niks meer doet
Gevoel dat je het zat bent 
Gevoel dat je het niet op kan geven
Gevoel van liefde maar ook van pijn
Gevoel van vreugde maar ook verdriet
Gevoel van rust maar ook die van onrust 
Gevoel van geruststelling maar ook die van angst
Het gevoel waarmee je denkt maar ook niet kan denken
Het gevoel dat alles in beslag neemt

Ben benieuwd of er iemand zal zijn
Iemand die het gevoel kent
Iemand die voelt wat het gevoel is
Hoe het voelt om het gevoel te dragen

Mensen denken dat ze die gevoel weten 
Eigenlijk is het geen gevoel om te weten
Het is een gevoel dat specifiek is voor mij 

Liefs Ruth xxx

  

Klok tikt door ...

Het word misschien een beetje eentonig maar ik denk eigenlijk dat ik best wel in balans ben op dit moment .
Natuurlijk gebeuren er echt minder leuke dingen om mij heen maar met mijn eigen ikje gaat het echt nog steeds best oke .
Het wil niet zeggen dat mijn lijf vrij is van alle gedoe en pijn,in tegendeel....het wisselende weer is ook erg pijnlijk.
Zolang ik echt blijf focussen op mezelf en waar ik blij van word dan is de wereld een stuk zachter om mij heen.
Je trekt dan vanzelf het positieve en geluksgevoel aan .
Ook de osteopaat was erg tevreden met mij , hij is het totaal eens met mijn reumatoloog.
Het is dat ze elkaar niet kennen maar ze zouden samen goed door de deur kunnen haha.
Gewoon lekker bezig blijven , hij vond ook dat mijn lijf in balans aanvoelde dus ook bij hem word de tijd tussen behandelingen meer en meer .
Daar waar ik op mijn top om de drie weken ging is het nu al om de acht weken .
Een hele vooruitgang dus .
Ik blijf ook zeggen: de mensen om je heen helpen je er door heen , althans de juiste mensen want ik heb genoeg uitgeprobeerd om beter te worden en daar ook in misleid te worden
En er werd misbruik gemaakt van mijn zoektocht .
Kwakzalvers brr

Ik kan uit eigen ervaring aan iedereen meegeven om te proberen een goed team om je heen te verzamelen , daar waar je op kan vertrouwen en buiten dat sterk te blijven geloven in het prachtige zelfzorg systeem wat je lichaam is .
Ik had het er met mijn osteopaat over , de pijn is echt niet minder geworden maar zodra je geest rust heeft kan je veel meer aan .
Ik merk wel dat mijn lijf het zelf beter kan herstellen , ik ging in het begin steeds terug omdat iets bv nekpijn echt niet over ging maar nu kan ik het laten gaan en weet mijn lichaam het wel zelf te herstellen , mooi is dat hé.

Dichtbij gebeurd er bij een vriendin hetzelfde , zij zit in het begin waar ik ook begonnen ben en dat maakt mij duidelijk hoe ver ik ben gekomen en vanuit hoe diep .
Zij komt er ook daar heb ik het volste vertrouwen in maar ze zal zelf eerst alle valkuilen moeten doorstaan en het verdere proces en dan komt alles goed.
Ik zal ze proberen bij te staan waar ik kan.

De klok tikt door ...
Dat merk je aan van alles.
Afscheid nemen van mensen die je eigenlijk nog niet wil laten gaan en doet beseffen dat je zelf ook ouder word of juist wel laten gaan omdat het teveel energie kost.
Je dochter die haar eerste echte vriendje krijgt en waar je naar zit te kijken en denkt jemig was ik nog maar zo jong ;))
Oude bekenden tegen komen van vroeger in een supermarkt en elkaar aankijken en zeggen heey jeetje dat is lang geleden , je bent niks veranderd zeg , de ander in dit geval grijzer geworden .;))
Je staat er niet bij stil maar de klok tikt echt door ....
Ik leef al bij de dag maar zie genoeg om mij heen dat men uitstelt en zegt dat komt later wel of nu durf ik niet en maar en maar ...
Dat is leven misschien in zekerheid en ik durf te wedden niet 100% gelukkig zijn ...
Ikzelf spring liever in het diepe en probeer het ... Want de klok tikt door .. Tik tak tik tak

Deze week mijn handtekening gezet onder een nieuwe studie die best behoorlijk zwaar zal zijn maar zelfontplooiing is zo belangrijk ..
Voor het geluk van je eigen ikje en als jij lekker in je velletje zit dan straal je dat uit ...
Af en toe laat ik me beetnemen en eventjes beïnvloeden door mijn omgeving maar ik merk dat ik dan toch vecht voor mijn eigen ruimte .
Zo hoort het ook.
Je kunt niet alleen in dienst staan van...
Zelfvertrouwen krijg je ook niet van een ander maar daar ben je zelf verantwoordelijk voor .
Van de week daar weer een prachtig voorbeeld van gekregen van een dame die heel heel diep had gezeten en er 16 jaar over gedaan had om boven te komen , maar het is haar gelukt en als afsluiting mocht ik daar voor haar een bijzondere tatoeage over zetten!
Echt diepe respect , heel bijzonder !

Laat het overal zorgen los en zorg voor jezelf ... Dan pas kun je gaan zorgen voor de ander .
Jij bent nr 1!!!
Fijne Pinksteren
Carpe diem!!!
Veel liefs Ruth xxx

A happy feeling.............

I'm very happy...
Waar deuren gesloten en afgesloten worden, openen er weer andere deuren...
Ik wist het eigenlijk al maar het is nu weer bewezen ,er is er maar 1 die je gelukkig kan maken en dat ben jezelf..
Ben fier op mezelf ,ik doe een hoop instinctief en niet altijd onderbouwd maar het is voor mij wel duidelijk dat dat het beste is voor mezelf.
De dingen die losgelaten en afgesloten moesten worden in mijn hart zijn dat ook werkelijk en de tijd die ik ervoor nodig had was in een split second nadat ik me een hoop realiseerde.
Waar ik op dit moment in het leven sta daar wil ik altijd wel staan .
Dat lukt natuurlijk niet want altijd is er wel iets of iemand in je omgeving die probeert de boel te saboteren maar op dit moment kan niemand door mijn pantser of happiness , die bevestiging heb ik al gehad want als je zoals ik nu heb  ,dagen vol geluk ,dan uiteraard zijn er zoals ik ze noem party poepers(nee niet jij! ;)) die jaloers zijn om wat ik doe, maar helaas jammer voor hen ,niks bracht me van de wijs.

Ik sta enorm in mijn kracht!
Genoten heb ik de laatste dagen!
Genoten van de kleine dingen en ook van de grote dingen.
Genoten van mijn omgeving ,de lach van mijn kids en de verwennerij op moederdag..
Ook op die dag heb ik mijn oudste dochter alvast verrast met een iets vervroegd verjaardagscadeau ..
We zijn samen gaan skydiven..
Waar ik in mijn vorige blog al aangaf een TSS er te zijn past dit uitstekend erbij maar... waar je zou denken dat ik dan zou stuiteren is het tegendeel waar...
Ik was de rust zelf ,zodra we de lucht in gingen heb ik genoten ,echt genoten,ik was helemaal zenn en in balans..

Ik had een super grappige instructeur ,die naast dat hij een hoop van de omgeving vertelde en uiteraard instructies ,ook zat te plagen en teasen...gewoon grappig...die zijn net als skileraren en barmannen etc etc...
Buiten dat liet hij mij ook zijn in het moment omdat hij zag dat ik helemaal in dat moment zat en genoot..soort meditatie...
Daarboven op 3 km hoogte werd mij een hoop duidelijk en besefte ik dat ik zolang ik verantwoording voor mijn eigen geluk neem er niemand mee aan de haal kan gaan ..

Het moment van eruit springen,,fantastisch...de vrije val ...wat een vrijheid...let me fly...
Tot het opengaan van de parachute,relax hangen ,compleet in rust,geen herrie maar gewoon genieten...
Ik mocht zelfs sturen ,hij was erg onder de indruk dat ik het zo goed deed ,ook de vrije val,het was gewoon natuurlijk....ik liet letterlijk alles los en bleef in dat moment...
Daar kan geen meditatie tegenop...
Dat ga ik vaker doen..

Het geeft moed en kracht en een hoop inzichten,het gaf mij een flashback naar 16 jaar geleden...Down under Australie..Great Barrier reef....30 meter diepte duiken,.helder water , duizende gekleurde vissen,schildpadden en ja zelfs haaien....en de serene rust zo diep in het water.....
Een met de natuur...

Dat je zulke momenten mag beleven is een cadeautje van het leven.....
En mijn lijf?
Ja dat doet zeer hoor (understatement) maar dat kan me weinig schelen,het was het waard en ik zal het zeker herhalen .
Ook dat heb ik al vaker in mijn blogs gezegd ,als ik puur naar mijn lijf zou leven kan ik weinig meer en zolang de reumatoloog naast me staat en blij met mij is dan blijven we dat ook gewoon doen ...
Het is het waard!!!

Verder is de vakantie van de kids voorbij en het gewone leventje gaat weer van start, nou ja gewoon ,er staan veel mooie dingen op de planning en ik ga het druk krijgen maar dat komt allemaal goed,ik heb er zin in!
In 1 ding heb ik geen zin en dat is dat ik de brief van het Erasmus kreeg dat ik moet komen voor de testen...
Jakkie maar helaas noodzakelijk...

Leef je eigen droom, laat andere je niet belemmeren en geniet!!!!

Zonnige groet en veel liefs van mij xxx

I don't think ...I feel...

Ik dacht dat ik op de goede weg zat en goed bezig was om mezelf op 1 te zetten .
Op een aantal fronten klopt dat ook maar op andere blijf ik mezelf toch tegenkomen .
Ik ben hsper en dat is een geweldig mooie eigenschap maar soms maakt dat ook dat ik mezelf niet op 1 zet en twijfel aan mezelf .
Mensen die geen hsper zijn maken daar graag ( mis)bruik van, opzettelijk of niet opzettelijk dat maakt niet uit .

Wat betekent het dat je hooggevoelig bent?

Zoals sommige mensen intelligenter zijn dan anderen, zo zijn sommigen gevoeliger dan anderen. Iemand die zeer gevoelig is noemen we ‘Hooggevoelig’ of ook wel HSP, ‘Highly Sensitive Person’. Een HSP is meer dan gemiddeld gevoelig voor indrukken en prikkels en merkt meer signalen en details op. Alle indrukken worden uitgebreider en intensiever gefilterd dan bij de gemiddelde mens. Wat anderen normaal vinden zoals mensenmassa’s of harde muziek, kan voor HSP’s al snel te veel zijn; zij raken dan overprikkeld door letterlijk een teveel aan (sterke) prikkels.

Hooggevoeligheid is een eigenschap van het zenuwstelsel in combinatie met de hersenen. Ongeveer 20% van de bevolking is hooggevoelig. Het is waarschijnlijk een erfelijke eigenschap, die evenveel voorkomt onder mannen als vrouwen. Dit blijkt uit onderzoek van Elaine Aron, Amerikaans psychotherapeute en universitair docente, en grondlegster van het begrip HSP. In het filmpje legt zij in eigen bewoordingen uit wat HSP inhoudt.

Zoals elke eigenschap gaat hooggevoeligheid gepaard met zowel positieve kanten als valkuilen. Kenmerken van HSP’s zijn onder meer:

• Nemen gedetailleerder, subtieler en intenser waar
• Zijn erg gevoelig voor prikkels van buitenaf; vaak voelen HSP’s zich hierdoor niet op hun gemak
• Hebben meer moeite en meer tijd nodig om indrukken te verwerken
• Hebben een diep en rijk innerlijk leven; dromen, fantaseren en overwegen veel
• Voelen stemmingen en sferen goed aan
• Worden meer dan gemiddeld geroerd door natuur, kunst en muziek
• Eigen emoties en emoties van anderen worden intenser ervaren
• Hebben moeite met planning en het verkrijgen van structuur
• Kunnen verlegen overkomen maar zijn dat veelal niet
• Zijn vaak plichtsgetrouw en perfectionistisch
• Functioneren minder goed als ze geobserveerd of geëvalueerd worden
• Zijn vaak zorgzaam en anticiperend op behoeften van anderen; moeite om grenzen aan te geven
• Hebben relatief meer en sneller last van stress, spanning en fysieke klachten zoals hoofdpijn, allergieën, maag/darmklachten, chronische vermoeidheid etc

Daartegenover staan andere mensen die deze eigenschappen niet of in veel mindere mate bezitten.

Er zijn globaal genomen twee soorten HSP’s: de grootste groep, zo’n 70%, is van nature rustig en meer introvert. Zij voelen zich prettig bij een redelijk gelijkmatig leven met weinig risico’s. Het andere deel, ongeveer 30% van de HSP’s, heeft juist behoefte aan nieuwe ervaringen en spanning en is meer extravert. Zij worden ook wel HSS genoemd, ‘High Sensation Seekers’. Zij zijn enerzijds snel verveeld en op zoek naar uitdaging, maar raken anderzijds snel overbelast. Zij leven als het ware met één voet op de rem en één voet op het gaspedaal.

Daar val ik het meest onder HSS

Hooggevoeligheid kan sterk van invloed zijn op werk, het persoonlijk leven en relaties. Het is een eigenschap die in onze hectische, westerse maatschappij, waar de nadruk ligt op verstand en ratio, niet erg wordt gewaardeerd. Veel hooggevoelige mensen ervaren in eerste instantie dan ook last van hun eigenschap, en vragen zich af wat er mis is met hen. Zij hebben de neiging zichzelf te willen veranderen, en hun eigenschap te onderdrukken of negeren.
Door het bewustzijn en accepteren van de eigen hooggevoeligheid kan deze echter van een valkuil en een last, tot een kwaliteit en een gave worden. Hiertoe is het onder andere belangrijk om goed te leren aarden, grenzen te stellen, de innerlijke kracht te versterken en een juiste balans te vinden tussen activiteit en rust

Ik weet al heel lang dat ik hooggevoelig ben , dat maakt mij zo zorgzaam en het feit dat ik me graag inzet voor anderen.
Maar het maakt ook dat ik in mijn leven regelmatig mijn neus stoot , ook omdat ik dan denk dat andere net zoals mij zijn , wat uiteraard niet zo is .
Zij kunnen daar niks aan doen , ze bezitten die eigenschap niet en het is dan mijn keuze wat ik er mee moet doen en dat betekent vallen en opstaan en weer doorgaan .
Hoeveel mensen ik wel niet ontmoet heb in mijn leven die uiteindelijk niet bleken te zijn wie ze voordeden te zijn, die misbruik van mij maakten of mij klem zetten in situaties die ik niet wilde .
Het heeft mij gemaakt tot wie ik ben , veel geleerd over mezelf maar ook enorm uitgeput en mij doen geloven dat alles mijn schuld was.
En ik ben blijkbaar nog lang niet uitgeleerd , keer op keer zet ik mezelf in een situatie waarbij ik zelf aan het kortste eind trek , niet mijn behoeftes voorop zet en ook heel erg belangrijk effe echt me time terug naar de basis .

Jammer van zo'n situatie is dat je uitgeput raakt , lichamelijke klachten verergeren en mezelf dan enorm waardeloos voel , zodanig dat ik bijna mijn plannen voor mijn toekomst overboord zou gooien omdat de energie ontbreekt .
Maar ik groei , daar waar ik lang bleef hangen jaren jaren terug ben ik nu in staat om de situatie beter in te schatten en de boel stop te zetten , hoeveel pijn iets ook doet of hoe moeilijk ook .
Gelukkig heb ik prachtig mooie vriendinnen die ook hsper zijn en direct zien wat er scheelt zonder dat ik hoef uit te leggen , die laten zien in een spiegel dat het niet aan mij ligt en dat ik een mooi mens ben , uiteraard met gebreken want ik ben ook maar mens maar ze laten me wel zien wat ongezond en gezond is voor mij en dat ik er mag zijn.
Ze laten mij ook zien dat ik echt in mijn eigen kracht moet blijven staan en me niet moet laten omblazen door iets of iemand .
Dat ik echt moet zorgen voor genoeg eigen rust want mijn valkuil is echt zorgen voor iedereen en steeds tunen wat iedereen wilt van mij en iedereen gelukkig maken .
Ik hoef niet te vertellen dat ik als ik over mijn grenzen heen ga ik mezelf daarmee letterlijk kapot maak .
Soms zou ik een toverstokje willen en iedereen hsp willen maken want jeetje wat zou de wereld er dan mooier uitzien ..
Iedereen nam verantwoording voor zijn eigen daden en buiten dat heeft iedereen dan mededogen..
Wat zou de wereld er mooier uitzien...
Het zou mijn leven ook soms een stuk luchtiger maken ....
Dat is helaas een droom ...
Voor mij wel in dit leven, wellicht dat de volgende generatie meer geluk heeft want wat ik om me heen zie is dat er steeds meer gevoelige kinderen op de wereld komen dus wie weet ooit....

Life is a journey not a destnation...

Follow your dreams,

Follow your heart,

Follow your soul,

Listen to what your heart whispers to you.

Let others do not judge you but also don't judge  yourself

If you follow your own way no one can judge you for it.

Follow the waves of life ,

Be flexible in all your decisions but stay true to your own heart

By Ruth

Seatbells fast and enjoy you'r ride...

Wat een achtbaan is het geweest.....

Chaos was het maar buiten dat was het ook verhelderend.
En natuurlijk heeft mijn lijf nog een naklap gehad ,dat was te verwachten maar ik ben vooral door gegaan omdat ik echt in een flow van veranderingen zit.
Persoonlijk ontwikkelen is nu echt mijn motto.
Dus ik ga weer terug de schoolbanken in naast het runnen van mijn super super mooie toko.
Iedere keer als ik daar binnen loop voel ik me trots op wat ik bereikt heb maar weet ook dat ik nog meer kan.
Het uitdagen van mezelf is nog niet voorbij.
Geen geheim dat je daar ook weer "vijanden "mee maakt en mensen die je niks gunnen...
Maar daar trek ik mij niks van aan ,ik laat ze maar kletsen en luister alleen naar mijn hart.
Degene die mij kennen weten waarom ik doe wat ik doe en ga doen en gunnen mij dat juist enorm .
Zijn enthousiast en stimuleren mij in mijn verdere ontwikkeling.
Dat zijn de liefste vrienden die ik heb ,waar ik alles tegen kan en durf te zeggen en andersom is die ruimte er ook. I love them!
Het zijn er niet veel maar des te waardevol zijn ze.

 Ondanks de naklap, het even ziek zijn (whaha chronisch ziek dus dit zo neerzetten is zo grappig maar geeft wel aan waar ik sta op dit moment;)) heb ik ook eens gekeken wat er veranderd is ten opzichte van vorig jaar...
Nou over mijn toko hoef ik het niet te hebben want die groei is duidelijk..
Maar er zijn ook lichamelijk wel positieve ervaringen, daar waar ik vorig jaar nog tussen de middag moest rusten om de dag vol te brengen ,rust ik nu geheel niet meer tussen de middag..
Ik was ondanks het rusten tussen de middag echt eind vd middag opgebrand en misselijk van de moeheid ,dat is nu verlegd naar de avond en nee ik ben nog geen avondmens(wat ik vroeger wel was) maar ik kan wel soms een avondje het later maken als dat nodig is.
kleine stapjes maar wel vooruit...

 Ik was wel heel erg positief toen ik dat tegen iemand zei en er gelijk bij zei jaaaa en mijn benen gaan ook best goed en ik heb geen stok nodig om balans te houden ,daar moest ik later wel toegeven dat dat niet 100% klopte wat ik daar zei..
Want als ik moe ben oftewel uitgeput bv na alle chaos dan heb ik echt wel moeite om in balans te blijven en val ik regelmatig om ...
Maar vorig jaar was dat dagelijks dus....

Dat is toch iets wat wel degelijk veranderd is.

En natuurlijk zijn er ook dingen negatief ,ik maak me regelmatig zorgen om nieren en hart maar kies er ook bewust voor om daar niet teveel bij stil te staan en vooral in het nu te leven.

Ik ben daar echt geen uitzondering in ,er zijn genoeg kanjers op deze wereld die dagelijks vechten tegen van alles en ik heb daar ook respect voor.

Ik kan alleen mijn verhaal en mijn zienswijze meegeven en verder doet ieder het op zijn manier.

Maar verlies nooit de hoop...

Liefs Ruth xxx